سایت H.S

طهارت و پاكيزگي: پاكي بـدن و لباس و جـايگاه خـواندن نماز را در بر مى گيرد، و طهارت بدن به دو چيز حاصل مى شود:

1 ـ غسل: از جنانب و حيض(عادت ماهانه) و نفاس (خـوني كه بعد از وضع حمل مى آيد) كه با ريختن آب بر تمامي جسم و موي سر با نيّت طهارت، حاصل مى گردد.

2 ـ وضوء: خداوند مى فرمايد: )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى  الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى  الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى  الْكَعْبَينِ(6)(. [المائدة].

[اي مؤمنان، چون به (قصد) نماز برخيزيد، روي خود و دستهايتان را تا آرنجها بشوييد وسرتان را مسح كنيد وپاهايتان را تا دو كعب^([1]) (قوزك بشوييد)].

اين آيه^ء كريمه شامل اموري است كه مرعات نمودن آن در وقت وضوء واجب است:

1 ـ شستن صورت، كه مضمضه و استنشاق نيز جزو صورت شمرده مى شوند.

يعني شستشوي دهان و بيني بوسيله داخل كردن آب در آنها.

2 ـ شستن دو دست تا آرنج.

3 ـ مسح كردن تمامي سر، كه گوشها نيز جزو آن است.

4 ـ شستن دو پا تا قوزك (شتالنگ ، بجلك).

و پاكيزگي لباس و جايگاه اداي نماز، اين است كه آنها را از نجاستها مانند إدرار و مدفوعات انسان و مانند آن پاك نمود.

H.S

از آنچه گذشت معلوم مى شود كه نماز شأن و منزلت بزرگي در اسـلام دارد، و ركن دوم از اركان اسلام است كه اسلام بنده صحيح و درست نمى شود مگر با اداي آن، و اينكه كسالت در آن از صفات منافقين است، و تـرك آن كفر و گمراهي و خـروج از دايره^ء اسلام مى باشد، چنانكه رسـول گرامي (ص) مى فرمايد: ((بين الرجل وبين الشرك والكفر ترك الصـلاة)). [مسلم].

بين مرد و بين شرك آوردن و كافر شدن ترك كردن نماز است.

و همچنين (ص) مى فرمايد: ((العهد الذي بيننا وبينهم الصلاة فمن تركها فقد كفر)). [ترمذي].

فرق بين ما مسلمانان و بين كافران و مشركين نماز است، پس كسيكه آنرا ترك كند كافر مى شود.

و نماز پايه و اساس اسـلام است، و آن واسطه^ء بين بنده و خداست، چنانكه رسول الله (ص) در حديث صحيح مى فرمايد: ((إنَّ أحدكم إذا صلّى  يناجي ربه)). [بخاري].

هر يك از شما وقتي نماز مى خواند با خداوند مناجات مى كند.

و آن عـلامت محبت و دوستي بنده با خـدا و قدرداني او از نعمتهايش مى باشد.

و از بزرگي شأن و منزلت نماز نزد خداوند اين است كه اولين فريضه اي است كه بر پيامبر (ص) فرض شده، و فرض شدن آن بر اين امت در آسمان در شب إسراء و معراج بوده است.

و وقتي از رسول خدا (ص) سؤال شد: بهترين اعمال كدام است؟ آن حضرت (ص) فرموند: ((الصلاة على  وقتها)). [متفق عليه].

اداي نماز در اوقات آن.

و خداوند آنرا پاكيزكي از گناهان و كارهاي ناشاپست قرار داده است، چنانكه رسـول خدا (ص) مى فرمايد: ((أرأيتم لو أنَّ نهراً بباب أحـدكم يغتسل منه كلَ يومٍ خمس مرات هل يبقى  من درنه شيء؟ قالوا: لا قال: كذلك الصلوات الخمس يمحو الله بهن الخطايا)). [متفق عليه]. ببينيد اگر جوي آبي بر درب خانه^ء يكي از شما جاري باشد و هر روز پنج بار در آن خودش را بشويد آيا از چرك وپليدي بدن او چيزي باقي مى ماند؟ صحابه y گفتند: خير، آنحضرت (ص) فرمود: همچنين نمازهاي پنجگانه كه خداوند بوسيله^ء آن خطاها و گناهان را محو و نابود مى كند.

و در حـديث آمده كه آخرين وصيت رسول الله (ص) براي امت و آخرين سفارش ايشان در وقت وداع گفتن اين دنيا بسوي آخرت اين بود كه فرمودند: ((در اداى  نماز، وحقوق بردگان از خـدا بترسيد، يعني: به آنان احسان و نيكي كنيد)). [أحمد ونسائي وابن ماجه].

و خداوند در قرآن امر نماز را بسيار بزرگ شمرده و نماز و اهل نماز را شرافت بخشيده است، و در مواضع بسيار زيادي از قرآن كريم آنرا ياد فرموده، و بطور خصوصي به آن سفارش نموده است، از آن جمله ارشاد بارى تعالي چنين آمده است: )حَافِظُواْ عَلَى  الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى  وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِينَ(238)(. [البقرة].

[بر(گزاردن) نمازها و(بويژه) نماز ميانه(عصر) پايبند باشيد و براي خداوند فروتنانه(به عبادت) بايستيد].

و همچنين خداوند مى فرمايـد: )وَأَقِمِ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى  عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ(45)(. [العنكبوت].

[و نماز را بر پاى دار. كه نماز از(كارهاي) ناشايست و ناپسند باز مى دارد].

و باز مى فرمايد: )يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ(153)(. [البقرة].

[اي مؤمنان، از بردباري و نماز مدد بجوييد، كه خدا با بردباران است].

و همچنين مى فرمايــد: )إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى  الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا(103)(. [النساء].

[كه نماز بر مؤمنان واجبي زماندار است].

و خداوند بر كسى كه نماز را ضايع و پايمال كرده ادا نمى كند، عذابي دردناك واجب نموده و مى فرمايد: )فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلاَةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا(59)(. [مريم].

[آنگاه پس از آنان ناخلفاني جانشين شدند كه نماز را ترك كردند و از خواسته ها(ي نفساني) پيروي كردند. پس(كيفر) گمراهي را خواهند يافت].

پس بر هر مسلمان واجـب است كه بر نماز محافظت و پايبندي كند، و همچنانكه خداوند آنرا فرض نموده، و در اوقات خـودش آنرا ادا كند، با نيّت اينكه اين عبادت به شكل درست، اطاعت از خدا و رسول خداست، و بداند كه در صورت تخلف به خشم و غضب دردناك و عقاب خداوندي گرفتار خواهد شد.

H.S